در یک مقاله بخش های مختلفی مثل عنوان، چکیده، مقدمه، روش کار، یافته ها، نتیجه گیری، بحث و… وجود دارد. معمولا در مقالات پس از عنوان و قبل از چکیده، بخش دیگری وجود دارد که به نام نویسندگان مقاله و افیلیشن یا وابستگی سازمانی آنها، اختصاص داده میشود. این بخش هم مانند سایر بخش های مقاله، دارای اهمیت است؛ چرا که نویسندگان مقاله را معرفی میکند و جایگاه علمی، آخرین مدرک تحصیلی، دانشگاه و… آنها را به مخاطب توضیح میدهد. علاوه بر این، ترتیب نویسندگان در این لیست نیز مسئلهی مهمی است و برای بسیاری سوال است که این اسامی چگونه و چه اساسی مرتب میشوند و آیا امتیاز نویسندگان باهم تفاوت دارد یا خیر. در این مقاله به بررسی این سوالات میپردازیم.
چه کسی نویسنده محسوب میشود؟
پیش از پرداختن به مسئله ی ترتیب اسامی نویسندگان، ابتدا باید بدانیم از چه کسی میتوان به عنوان نویسنده در مقاله نام برد. نویسنده بودن، شرایط و اصول خود را دارد، که برای شما، به اختصار توضیح میدهیم. در واقع نویسنده کسی است که در راستای انجام پژوهش و یا نگارش مقاله وظیفه ای به عهده داشته باشد. کمیته بین المللی ادیتورهای مجلات پزشکی (ICMJE) چهار معیار را برای نویسنده یک مقاله، مطرح میکند. تنها از فرد یا افرادی که هر چهار معیار را داشته باشند، میتوان به عنوان نویسنده، در لیست نویسندگان مقاله، نام برد. در غیر این صورت، نام بردن از این فرد یا افراد کاری غیر اخلاقی است و پیگرد قانونی دارد. از افرادی هم که در بخشهای مختلف پژوهش نقش داشته اند اما دارای این چهار شرط نیستند، میتوان در قسمت تقدیر و تشکر نام برد و از زحمات آنها قدردانی نمود. همچنین از نام بردن افراد معروف و مطرح، تنها برای اعتبار بخشیدن به مقاله و پژوهش هم باید جدا خودداری کرد.
این معیارها به صورت ذیل هستند
- فرد مشارکت قابل توجهی در ایده ی پژوهشی یا طراحی پژوهش یا جمع آوری اطلاعات و داده های پژوهش و یا تجزیه و تحلیل داده ها داشته باشد.
- فرد در نگارش نسخه ی اولیه ی مقاله و یا اصلاح علمی و مرور نقادانه ی آن نقش اساسی داشته باشد.
- فرد نسخه ی نهایی مقاله را خوانده باشد و تایید کرده باشد. در واقع کل مقاله مورد تایید فرد باشد.
- فرد باید مسئولیت همه ی جوانب پژوهش و نگارش مقاله از جمله رعایت دستورالعمل ها و اصول اخلاقی را بپذیرد و بتواند به کلیه سوالات در مورد صحت و دقت پژوهش انجام شده، پاسخ بدهد.
ترتیب نوشتن اسامی نویسندگان
اگر تنها یک نفر نویسنده مقاله باشد که هیچ، اما زمانی که یک مقاله چندین نویسنده دارد، ترتیب نوشتن نام نویسندگان و وابستگی سازمانی آنها میتواند باعث بروز چالشهایی در بین نویسندگان شود. باید بدانید که تقریبا قانون یا اصل خاصی برای تعیین ترتیب اسامی نویسندگان، به خصوص نویسندگان میانی، وجود ندارد. مسئلهی انتخاب نویسندهی اول و ترتیب بقیهی نویسندهها و همچنین انتخاب نویسنده مسئول معمولا امری توافقی است که بهتر است پژوهشگران قبل از نوشتن مقاله و حتی انجام پژوهش در مورد آن صحبت کنند و به توافق مشترک برسند. هرچند بالاخره یکسری قوانین نانوشته اما مشخصی هست که معمولا پژوهشگران از آن تبعیت میکنند. معمولا در رشتههای علوم پزشکی، اولین و آخرین (نویسنده مسئول) نویسنده بیشترین میزان مشارکت در پژوهش را دارند و نویسندگان میانی به ترتیب، به میزان کمتری در پژوهش مشارکت داشتهاند. در یکسری از پژوهشها به دلیل این که استاد ایدهی اصلی را مطرح کرده است و یا به جهت این که دانشجو میخواهد به استاد خود، احترام بگذارد، نام استاد به عنوان نویسندهی اول مطرح میشود. در یکسری دیگر از طرحها، به این دلیل که ایده برای دانشجو بوده یا دانشجو زحمت اصلی پژوهش را به عهده داشته یا حتی به این دلیل که استاد میخواهد مقاله برای دانشجو رزومه خوبی شود، نام دانشجو به عنوان نویسنده اول مطرح میشود. در مقالاتی هم که از پایاننامه استخراج میشود برای حفظ زحمات دانشجو معمولا نویسنده اول، خود دانشجو است.
با این حال گاهی ممکن است انتخاب ترتیب نویسندگان کاری دشوار و چالشی بزرگ در هنگام نگارش مقاله یا سابمیت (ثبت مقاله در یک مجله) آن شود. گاهی ممکن است، از قبل بین نویسندگان توافقی وجود نداشته باشد یا این که حتی با وجود توافق قبلی بین نویسندگان، اختلافاتی ایجاد شود یا شرایطی پیش بیاید که توافقات قبلی زیر سوال برود. در این صورت باید یکسری تدابیر در نظر گرفته شود. اولین راهحلی که میتوان در این شرایط در نظر گرفت این است که میزان مشارکت افراد، در همهی قسمتهای پژوهش، مورد بررسی قرار بگیرد و تعیین شود. پژوهشگران باید با استدلال و منطق و کاملا محترمانه به گفتوگو بپردازند، بعد بر اساس میزان مشارکت و سهم هر فرد، ترتیب نویسندگان مشخص شود. میتوان از فردی بیطرف برای بررسی سهم افراد در پژوهش هم کمک گرفت تا عدالت و انصاف رعایت شود. در پروژههای بزرگتر یا پروژههایی که سهم نویسندگان تقریبا یکسان است میتوان بر اساس حروف الفبا، اسامی نویسندگان را مرتب نمود، یا حتی میتوان از قرعهکشی هم کمک گرفت. خوب است که بدانید انتخاب ترتیب نویسندگان هیچ ربطی به جایگاه علمی افراد ندارد و افراد با جایگاه علمی پایینتر میتوانند در رتبهی بالاتری در لیست نویسندگان باشند، اما با این حال میتوان بر اساس رتبهی علمی افراد نیز، ترتیب نویسندگان را تعیین کرد؛ البته به شرطی که همهی نویسندگان موافق این کار باشند.
نحوه ی امتیازدهی به نویسندگان باتوجه به ترتیب اسامی آن ها در لیست نویسندگان
باید بدانید که این همه صحبت در مورد ترتیب نویسندگان، آنقدرها هم بیاهمیت نیست! ترتیب نویسندگان در میزان امتیاز نویسنده، تاثیرگذار است. این امتیاز در جاهای مختلف مثل مصاحبهی دکتری، ترفیع اعضای هیات علمی، انتخاب دانشجوی نمونه و… کاربرد دارد و مهم است. همچنین اولین نفری که به چشم خواننده میآید معمولا نویسندهی اول است و در زمان استناددهی به مقاله، در مقالات دیگر نیز، تنها نام نویسندهی اول ذکر میشود. اولین نویسنده و نویسندهی مسئول بیشترین امتیاز را دریافت میکنند و امتیاز نویسندهی اول معمولا بیشتر از نویسندهی مسئول است. نویسندهی اول معمولا نویسندهی اصلی و مدیر پژوهش در نظر گرفته میشود و جایگاه بالاتری در بین نویسندگان دارد. نویسنده مسئول (Corresponding author) همان نویسندهی اول نیست، در واقع یکی از نویسندگان است که مسئولیت مکاتبات با مجله یا سایر پژوهشگران و افراد را هم به عهده دارد.
امتیاز کامل برای نویسنده اول است، وقتی مقاله فقط یک نویسنده دارد. زمانی که نویسنده یا نویسندگان بعدی اضافه میشوند از امتیاز نویسنده اول کم میشود. غیر از نویسندهی اول، نویسندگان بعدی امتیازهای یکسانی دارند؛ مگر این که فرد، نویسندهی مسئول نیز باشد. گاهی حتی ممکن است امتیاز خاصی برای نویسندهی مسئول نیز در نظر گرفته نشود. هرچند در دانشگاههای مختلف، نحوهی امتیازبندی متفاوت است اما میتوان گفت به طور کلی الگوی زیر برای امتیازبندی وجود دارد:
سخن پایانی
شاید ترتیب نویسندگان موضوع مهمی به نظر نیاید اما میتواند باعث چالش های بزرگی شود تا جایی که حتی مقاله به دلیل عدم توافق نویسندگان به مرحله ی انتشار نرسد. چرا که برای چاپ یک مقاله در یک مجله باید به عدم وجود تعارض بین نویسندگان اشاره شود و اگر نویسنده ای از جایگاه خود راضی نباشد میتواند به مجله اطلاع دهد و پیگیری کند. بنابراین بهتر است که برای پیشگیری از وقوع بحث ها و چالشهای احتمالی، از همان ابتدای پژوهش توافقاتی صورت بگیرد و یکسری قوانین و اصول برای ترتیب نویسندگان در نظر گرفته شود. اگر هم در میانه یا آخر کار، اختلافی پیش آمد، باید بدانید تنها با مذاکره و گفت و گوی اصولی و بر اساس استدلال میتوان مشکل را حل کرد، با زورگویی و قلدری هیچ اختلافی حل نخواهد شد. پس اگر فکر میکنید نویسندگان دیگر میخواهند حق شما را پایمال کنند، حتما محترمانه و اصولی از حق خود دفاع نمایید. هر چند که ترتیب نویسندگان میتواند مسئله مهمی در گرفتن امتیاز باشد اما فراموش نکنید هدف اصلی از پژوهش داشتن یک کار گروهی یکپارچه و نهایتا دستیابی به نتایج مهم علمی و انتشار مقاله در مجله ای معتبر است تا مورد استفاده پژوهشگران و جامعه ی علمی و بالینی قرار بگیرد. پس همین که در یک کار علمی معتبر و مفید مشارکت داشته اید، فارغ از این که نویسنده ی چندم هستید، خود حائز اهمیت و ارزش است.