اگه بخواین یه مقاله عادی بنویسین، باید یه روند طولانی رو طی کنید، اول از همه پروپوزال میخواین، بعد تصویب و گرفتن کداخلاق و جمع آوری اطلاعات و بعدش تجزیه و تحلیلشون و تازه اینجا میرسین به نوشتن مقاله، ولی مقاله مرورسیستماتیک اینطور نیست، شما همون اول شروع میکنید به نوشتن و اطلاعاتتونو بدون نیاز به کداخلاق و مراجعه به مراکز مختلف، از بین مقالات منتخب چنتا پایگاه جمع آوری میکنید.

حالا نکته جالبم اینجاس که توی مقالات دیگه با اون همه زحمت و تلاش، اینکه مقاله‌تون جای خوبی چاپ میشه یا نه مشخص نیست، اما توی مرورسیستماتیک، با رعایت مواردی که بهتون گفتیم، میتونین 100% مطمئن باشین که یه مقاله خفن ارائه میکنید و در سریعترین زمان ممکن توی رزومه‌تون چاپ شدن یه مقاله isi یا با اعتبار مشابه و نزدیک به اون رو میزنید.

البته نمیخوام فکر کنید مرورسیستماتیک نوشتن مثل آب خوردنه، اصلا هم اینطور نیست، توی این نوع مقالات شما باید بخشهایی از صدها مقاله رو بررسی کنید و یه سری اطلاعات استخراج کنید و نهایتا نتیجه اطلاعات استخراج شده رو به عنوان نتایج مقاله خودتون بنویسین. یعنی شما میاین میگین مثلا 500 تا مطالعه درمورد تاثیر سیگار روی سرطان ریه انجام شده و هرکدوم یه نتیجه‌ای داشتن، حالا من میام کل این 500 مقاله رو بررسی میکنم و براساس اون نتیجه میگیرم که سیگار باعث ابتلا به سرطان ریه میشه یا نه.

حالا خوبیش چیه؟ خوبیش اینه که شما توی یه زمان کوتاه و با دردسر کمی مینویسیدش، نتیجه بدست اومده خیلی ارزشمنده و توی یه مجله معتبر چاپ میشه و نهایتا اینکه طی زمانی که برای یه پژوهش اصیل لازمه صرف کنید، شما میتونید چنتا مقاله مروری سیستماتیک چاپ کنید. بازم میگم، این دلیل نمیشه که شما کار اصیل پژوهشی انجام ندین، اون کارام توی جایگاه خودشون شدیدا لازم و مهمن.