کارشناسان بهداشت حرفه‌ای میتوانند در وزارت خانه‌های کار، صنایع و معادن، جهاد کشاورزی، وزارت نیرو، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مشغول کار شوند. همچنین سازمان‌ها شرکت‌ها و کارخانه‌های بزرگ نیز می توانند زمینه مناسبی برای فعالیت آنها باشد.

وظیفه کلی فارغ التحصیلان این رشته در حیطه افزایش ایمنی محیط کار، بسته به موقعیت شغلی شامل این موارد است: بازدید منظم از بخش های مختلف در محیط کار، شناسایی خطرات بالقوه موجود در محیط کار، ارزیابی و سنجش خطرات موجود در محیط کار با نمونه برداری، ارزیابی محاسباتی ارائه طرح‌های کنترلی و بهسازی محیط کار، نظارت بر اجرای درست ضوابط آیین نامه بهداشتی محل کار، برنامه ریزی برای معاینات پزشکی کارکنان، برنامه ریزی برای حفاظت و ایمنی محیط کار و شاغلین، آموزش ایمنی و بهداشت به کارکنان و مدیران، تهیه گزارش وضعیت بهداشت حرفه‌ای، بیماریها و مشکلات موجود برای مدیران و سازمان‌های مربوطه، بررسی گزارشات رسیده از واحدها، کارگاه‌ها و کارخانه‌ها، تشخیص مشکلات و صدور اخطاریه، صدور مجوز برای شرکت‌های خصوصی، تدریس و تحقیق در زمینه بهداشت حرفه‌ای.

 براساس قوانین، شرکت ها و صنایعی که بالای ۲۵ نفر شاغل داشته باشند، باید کمیته حفاظت فنی و بهداشت کار در محل کار خود تشکیل دهند که یکی از اعضای اصلی آن مسئول بهداشت حرفه‌ای و ایمنی کار است. بنابراین بازار کار این رشته به دلیل وجود و توسعه صنایع مختلف و مراکز درمانی، تنوع بسیاری دارد و از نظر شرایط استخدام و درآمد شرایط خوبی دارند. بیشترین زمینه کاری برای این رشته؛ ابتدا صنایع، سپس مراکز بهداشتی درمانی، بیمارستان‌ها و بعد به عنوان بازرس‌های بهداشت در اداره کار و تأمین اجتماعی است. در واقع بیش از ۵۰ درصد مهندسین بهداشت حرفه‌ای در کارخانه‌های مختلف مشغول به کار هستند. همچنین فارغ التحصیلان علاقه‌مند میتوانند در شرکت‌های خصوصی بهداشت حرفه‌ای مشغول به کار شوند یا شرکت خود را تأسیس کنند و به صورت پیمانکاری اقدام به فعالیت در این زمینه کنند. حقوق کارشناس بهداشت حرفه‌ای به زمینه کاری، نوع شغل، میزان تخصص و تجربه او بستگی دارد.