تصورتان از آینده شغلیتان هرچه که هست، مطمئن باشید واقعی نیست. تا به صورت کامل وارد بازار کار نشوید و در شغلتان مشغول فعالیت نباشید، نمیتوانید قضاوت درستی درمورد سختی کار، درآمد، علاقه‌تان به آن شغل و… داشته باشید. این موضوع هیچ ربطی به رشته‌تان هم ندارد. احتمالا شما هم مثل خیلی دیگر از دوستان با توجه به رتبه دانشگاه و چیزهایی که در گوشتان خوانده‌اند و در خانواده‌تان ارزش بوده به این رشته آمده‌اید. شاید مثل بعضی از دوستان هم بگویید اولش دوستش نداشتم، اما الان اگر به گذشته برگردم، بازهم همین رشته را انتخاب میکنم. که البته این هم یکی از ترفندهای مغز است برای فرار از واقعیت. بگذریم، به هرحال بهترین کار در زمان داشنجویی این است که یک مهارت پولساز، ترجیحا در حیطه مورد علاقه‌تان کسب کنید، مثلا در کنار درس خواندن طراحی سایت، طراحی گرافیکی، بازاریابی و فروش، سئو یا هر مورد دیگری که به ذهنتان میرسد و میتوانید در آن مشغول فعالیت باشید را یادبگیرید. قرار نیست این چیزی که یادمیگیرید دقیقا شغل آینده‌تان شود، اما با توجه به بازار نابسامان کار در ایران و مشکلات زیادی که هست، خصوصا بعد از تجربه مدتی زندگی مستقل، برگشتن و وابستگی مجدد به خانواده میتواند دیوانه کننده باشد.

قرار نیست همیشه کار گیرتان نیاید، شاید رشته‌تان بسیار پرتقاضا باشد و کارتان هم تضمین شده باشد، اما اگر به هرعلتی بعد از شاغل شدن فهمیدید برای این شغل ساخته نشده‌اید و دارید عذاب میکشید، آن موقع به نظرتان از سر ناچاری ادامه دادن بهتر است یا رها کردن و مشغول شدن به مهارتی که در دوران دانشجویی یادگرفته‌اید؟ من باشم انتخابم دومی است، شما را نمیدانم. اما در هرصورت توصیه‌ی من این است که حتما یک مهارت پولساز کسب کنید تا بعد از دانشجویی بتوانید با خیال راحت بین دو یا چند گزینه انتخاب کنید و ناچار به رفتن مسیری مشخص شده نباشید.